Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
zdruzgotać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}druzgotać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdruzgotać — dk IX, zdruzgotaćoczę a. zdruzgotaćocę, zdruzgotaćoczesz a. zdruzgotaćocesz, zdruzgotaćocz, zdruzgotaćał, zdruzgotaćany «rozbić na drobne kawałki; skruszyć, strzaskać, zmiażdżyć, zgruchotać» Piorun zdruzgotał stare drzewo. Zdruzgotany pomnik.… … Słownik języka polskiego
podruzgotać — dk IX, podruzgotaćoczę a. podruzgotaćocę, podruzgotaćoczesz a. podruzgotaćocesz, podruzgotaćocz, podruzgotaćał, podruzgotaćany «zdruzgotać, rozbić wiele czegoś albo coś w wielu miejscach; potrzaskać, pogruchotać» Kula podruzgotała mu kości. Bomba … Słownik języka polskiego
pył — m IV, D. u, Ms. pyle; lm M. y «drobniutkie, sproszkowane ziarenka ziemi, piasku, różnego rodzaju rozkruszonych lub bardzo rozdrobnionych ciał unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów; kurz» Pył cementowy, śnieżny, węglowy … Słownik języka polskiego
zgruchotać — dk IX, zgruchotaćoczę (zgruchotaćocę), zgruchotaćoczesz (zgruchotaćocesz), zgruchotaćocz, zgruchotaćał, zgruchotaćany pot. «połamać, rozbić na drobne kawałki; zmiażdżyć, zdruzgotać» Zgruchotana kość przedramienia. Lody zgruchotały okręt.… … Słownik języka polskiego
druzgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, druzgotaćoczę || druzgotaćocę, druzgotaćocze || druzgotaćoce, druzgotaćany {{/stl 8}}– zdruzgotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać, łamać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, strzaskaćam, strzaskaća, strzaskaćają, strzaskaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbić na kawałki; rozwalić, roztłuc, skruszyć, zdruzgotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Domy strzaskane ogniem artylerii. Piorun strzaskał szopę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
